Er kan er maar één winnen. Maar die kan dat alleen met de hulp van anderen. Het is een klassiek dilemma: als je gelukkig wilt blijven in een gelukkige omgeving, wanneer kies je dan voor jezelf en wanneer voor de groep waarvan je deel uitmaakt? Wanneer moet je egoïstisch zijn en wanneer juist altruïstisch?
Als iemand dit probleem van dichtbij kent, dan is het filosoof en topwielrenner Guillaume Martin. Omdat wielrennen een individuele sport is die wordt beoefend in teamverband, legt het genadeloos onze fundamenteelste tegenstellingen bloot. Sprint je weg of help je je kopman? Ga je voor de etappe of voor het klassement? Het peloton is een hiërarchisch universum waarin alle menselijke aandriften in uitvergrote vorm naar boven komen, van machtsspelletjes tot voor-wat-hoort-wat.
In het fascinerende Het peloton en ik, deels geschreven tijdens de Tour van 2021, onderzoekt Martin wat de wielerwereld ons kan leren over dat veel grotere peloton dat we de samenleving noemen. Hij neemt ons mee op een persoonlijke tocht langs de problemen van deze tijd – klimaat, volksgezondheid, democratie – en gebruikt voorbeelden uit de sportwereld om ons hier anders naar te laten kijken. Zijn wij misschien allemaal een beetje zoals de wielrenner die voorrang geeft aan zijn eigen belang, zonder te beseffen welke schade hij aanricht? Kan het voorbeeld van de ware kampioen ons helpen?
