Het perpetuum mobile van de liefde is een autobiografisch relaas over twee zussen die allebei schrijfster willen worden, totdat de jongste een einde aan haar leven maakt. Zeven jaar daarna wordt de oudste zich nog altijd achtervolgd door deze gebeurtenis. Het is een speurtocht naar wat het betekent een vrouw te zijn in een wereld waarin dochters worden opgevoed tot hoedsters, voedsters en diensters, en de liefde nog steeds de belangrijkste levensvervulling van vrouwen word gevonden.
Renate Dorrestein schreef onder (veel) meer Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor (2006) en De stiefmoeder (2011). Voor haar werk werd ze genomineerd voor de AKO Literatuur Prijs, de Libris Literatuur Prijs en The International IMPAC Dubin Literary Award. In 1993 kreeg Dorrestein voor haar hele oeuvre de Annie Romeinprijs.
Renate Dorrestein schreef onder (veel) meer Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor (2006) en De stiefmoeder (2011). Voor haar werk werd ze genomineerd voor de AKO Literatuur Prijs, de Libris Literatuur Prijs en The International IMPAC Dubin Literary Award. In 1993 kreeg Dorrestein voor haar hele oeuvre de Annie Romeinprijs.
