Voor Fu schrijft Jan zijn herinneringen aan opa op, in zijn Geheime Papieren.
'Als ik over mijn opa schrijf, gaat het vanzelf rijmen,' zegt Jan.
mijn opa was iemand met lachrimpels
hier die bewogen
als hj lachte kwam er een soort
vleugeltjes naast zijn ogen
en op een nacht is hij zo naar de maan
gevlogen
/erhaal en gedichten vertellen samen over een bijzondere vriendschap. Over een gevecht op leven en dood met een zevenkoppige draak. En over hoe sterk kleine zwakke mensen kunnen zijn, in het echt of in hun hoofd. Of maakt dat eigenlijk niet uit?