De menselijke drama’s aan boord van de slavenschepen tijdens de trans-Atlantische slavenhandel
'Redikers Het slavenschip is verplicht leesmateriaal.' Pepijn Brandon, auteur van Slavernij in Oost en West
Ruim drie eeuwen lang vervoerden slavenschepen miljoenen mensen van de Afrikaanse kust naar de Nieuwe Wereld. Maar wat weten we over de schepen die de slavenhandel mogelijk maakten? Gebaseerd op dertig jaar archiefonderzoek in maritieme archieven reconstrueert gerenommeerd historicus Marcus Rediker de menselijke drama’s die zich aan boord van deze schepen afspeelden.
Van de jonge weggevoerde Afrikaan, ontvoerd en verkocht door een naburige stam, tot de jonge priester in spé die een baan als matroos accepteert en vol afschuw toeziet op de gruwelijkheden aan boord van deze drijvende gevangenis, omsingeld door haaien. En de kapitein, die vanuit zijn ruime kapiteinshut verschillende rollen vervulde: leidinggevende, cipier, accountant en ordehandhaver. Rediker brengt het leven van diegenen aan het licht die een rol speelden in een van de donkerste bladzijden uit de geschiedenis.
Inclusief speciaal voorwoord van de auteur voor de Nederlandstalige editie
'Het slavenschip was een instrument van ontmenselijking. Marcus Rediker schreef daartegenover een monument voor de menselijkheid van degenen die in de ruimen belandden. Zijn boek schetst op beklemmende wijze de wreedheid, terreur en hiërarchie waarvan elk aspect van de slavenhandel doortrokken was. Maar het toont ook de veerkracht, het verzet en de solidariteit van de slaafgemaakten en hun – soms onwaarschijnlijke – bondgenoten. Redikers Het slavenschip is verplicht leesmateriaal.' Pepijn Brandon, auteur van Slavernij in Oost en West
'Dit boek geldt als de intensiefste poging op basis van bronnen te achterhalen hoe het moet zijn geweest op de vaarten over de Atlantische Oceaan, voor de gevangen Afrikanen en ook voor de bemanningsleden. [...] Daarmee krijgt de geschiedenis van de trans-Atlantische mensenhandel, die vaak noodgedwongen in nogal algemene bewoordingen wordt geschetst, een emotionele lading.' de Volkskrant