Fiet van Gilse, onbekend tot nu toe in de oorlogsgeschiedschrijving, kan gerekend worden tot een van de grote solisten onder de Nederlandse verzetsvrouwen. Het leven van Fiet – zij studeerde in de jaren ’30 Nederlands en Zweeds in Leiden – verschilde nauwelijks van de meeste studentes, wel was zij veel meer dan de anderen bezorgd om de gevaarlijke toestand in de wereld. De Duitse bezetting in mei 1940 was dan ook een enorme klap. Toen de Nederlandse joden vervolgens eerst geïsoleerd en daarna gedeporteerd werden, stortte zij zich met totale overgave in het verzetswerk. Vrijwel in haar eentje hield zij een eigen ‘organisatie’ draaiende om joden aan onderduikadressen te helpen en te voorzien van valse papieren en voedselbonnen. Haar ‘duikelaars’, tientallen waarschijnlijk, overleefden allemaal de oorlog, alleen zijzelf niet. Kort voor de bevrijding bezweek ze in het concentratiekamp Ravensbrück aan de tyfus. Ze was 32 jaar oud.
Dit boek vraagt zijn lezer stil te staan bij het korte maar indrukwekkende leven van deze jonge Leidse verzetsvrouw. Wat bezielde haar? Hoe kwam zij tot haar keuzes? En hoe ging zij te werk? Het door historica Pauline Micheels opgetekende levensverhaal is voorzien van foto- en archiefmateriaal, en geeft inzicht in een verloren geschiedenis die we niet moeten vergeten.
Dit boek vraagt zijn lezer stil te staan bij het korte maar indrukwekkende leven van deze jonge Leidse verzetsvrouw. Wat bezielde haar? Hoe kwam zij tot haar keuzes? En hoe ging zij te werk? Het door historica Pauline Micheels opgetekende levensverhaal is voorzien van foto- en archiefmateriaal, en geeft inzicht in een verloren geschiedenis die we niet moeten vergeten.
