Katherine Mansfield vond Nieuw-Zeeland verschrikkelijk provinciaals en haar ouders waren in haar ogen slechts bekrompen bridge-spelende burgers. Cellolessen gebruikte zij als voorwendsel om naar Londen te vluchten. Schrijven wilde zij... en om dat goed te kunnen doen was het absoluut noodzakelijk `ervaringen' te verzamelen. Toen ze zwanger raakte, dacht ze er niet aan om te trouwen, tot haar moeder zich voor een bezoek aankondigde. Om een schandaal te vermijden en de financiële steun uit Auckland veilig te stellen, huwde zij snel een van haar vele vereerders die zij al in de huwelijksnacht verbouwereerd en perplex achterliet. Zij kreeg een miskraam. In 1918 trouwde zij met de een jaar jongere John M. Murry. Zij wilde, ondanks haar zwakke gezondheid, alles uit het leven halen en nam daarbij grote risico's. Haar vertellingen dringen door hun ongeremde zinnelijke begeerten diep in het hart van de lezer.