Op een hete zomerdag verdwijnt de twaalfjarige Ferdi Heijen tussen het mais. Niemand uit de boerengemeenschap lijkt zich om zijn lot te bekommeren, en het waarom van zijn verdwijning is onduidelijk. Dorpsbewoners vertellen een voor een wat ze die dag hebben gezien en gehoord. Hun caleidoscopische verslaglegging toont een gesloten wereld die langzaam in verval is geraakt. Ondanks de sociale controle lijkt werkelijke verbinding tussen de dorpsbewoners te ontbreken. Hoe kan een kind zomaar ongezien verdwijnen? Het verdwijnen van Ferdi Heijen is een indringende vertelling waarin het kwijnende plattelandsleven in al zijn facetten invoelbaar wordt gemaakt. Een boer moet noodgedwongen zijn land verpachten, een Poolse arbeidsmigrant knapt de rotklussen op, kinderen hebben weinig toekomstperspectief en de buitenstaanders die iets voor hen willen betekenen komen er nauwelijks tussen. Samen vormen ze een zieltogende gemeenschap die zich staande probeert te houden in een snel veranderende wereld. Ultieme plattelandsroman van een jonge literaire stem. 'Als je wilt weten hoe de mensen praten en denken, echte mensen, moet je bij Max Hermens wezen.' – Joost Oomen
Als ge uit t zuidu kumt moette wete deh dialect meer is dan allin moar grovve taol. Leuk idee voor een spannend boek. Helaas wordt het nergens spannend. Het zogenaamde dialect is ergerlijk.