Niet veel later wordt ze wakker in een parkje. Ze herkent de plek, want ze loopt er dagelijks doorheen. Toch waarschuwen haar zintuigen dat er iets vreselijk mis is. Als ze oog in oog komt te staan met haar overleden zoontjes, krijgt ze de schrik van haar leven.
De wereld lijkt volslagen krankzinnig te zijn geworden. Het leven in Senora wordt een aaneenschakeling van vreemde en lugubere voorvallen. Afgesloten van de buitenwereld, verstoken van elektriciteit, zonder nog rijdende auto's en met mensen die langzaam steeds gekker worden, is het als overleven in een nachtmerrie.
Senora, ooit een vredig woestijnstadje, lijkt aan de goden overgeleverd te zijn. En veel goeds hebben zij met de inwoners van dit dorp niet voor...