Op een grijze lentedag gebeurde er iets wonderlijks. Er werd een jongetje geboren, en plots begon de zon te schijnen. Samen met zijn eerste traantjes kletterden er malse regendruppels naar beneden. Het jongetje werd groter, ouder en veranderde. En het weer veranderde met hem mee. Iedereen in het dorp noemde hem het Weerjongetje. In het begin vond het Weerjongetje het leuk om bijzonder te zijn, maar ook dat veranderde. Want iedereen wilde iets van hem. Zon, kou, sneeuw, donder, bliksem, hagel. 'Ik wil, ik wil, ik wil ...!' Het jongetje werd hier zo verdrietig van, dat hij vertrok. Hij liep verder en verder en werd steeds eenzamer en ongelukkiger. De wereld verdween in sneeuw en ijs. En net toen het Weerjongetje bijna alle hoop had opgegeven, werd er op zijn deur geklopt ...
Een bijzonder sprookje over een jongetje dat met vallen en opstaan leert hoe belangrijk het is om voor jezelf op te komen en in jezelf te blijven geloven.
Een bijzonder sprookje over een jongetje dat met vallen en opstaan leert hoe belangrijk het is om voor jezelf op te komen en in jezelf te blijven geloven.
