In Het wolkenreparatieatelier bezingt Peter Swanborn de vitaliteit van de natuur, in stad en land. Hij onderzoekt een mussenhangplek, verplaatst zich in de neteldrift van een dagpauwoog en staat stil bij onkruid dat hoog tegen een gevel tot bloei komt.
Aan deze veerkracht spiegelt de dichter zich. In virtuoze gedichten laat Swanborn zien wat de mens van de natuur kan leren.
‘Swanborn maakt ons stil.’ juryrapport J.C. Bloem-poëzieprijs 2011
‘Razend knap (…) Poëzie die direct naar hoofd en hart gaat, die genadeloos persoonlijk is.’ Wim Brands, De Avonden
