Herinneringen van een geducht onderzoeker
Op verzoek schreef Pieter van Vollenhoven het bijzondere verhaal over zijn jarenlange strijd voor veiligheid en over de vele barrières die hij op zijn veiligheidspad tegenkwam. In dit persoonlijke en met enorme kennis van zaken geschreven boek blikt hij terug op zijn werk en missie en beschrijft hij beeldend hoe, met steun van de Tweede Kamer, zijn ideaal ten slotte werkelijkheid werd. Hij eindigt met een aantal aanbevelingen voor de toekomst.
Als iemand het thema veiligheid op de agenda heeft gezet, dan is het wel Pieter van Vollenhoven. Jarenlang heeft hij zich ingezet voor een veiliger samenleving, met name door de overheid en het parlement het enorme belang voor te houden van onafhankelijk onderzoek naar (ernstige) gebeurtenissen. Dit met als enig doel om uit het gebeurde lering te kunnen trekken. Uiteindelijk zou het tweeëntwintig jaar duren voordat zijn levenswerk, de Onderzoeksraad voor Veiligheid, er kwam.
Deze Raad haalde de onderste steen boven in vele zaken, onder andere de brand in het detentiecentrum op Schiphol-Oost, de hoge sterfte in verschillende Nederlandse ziekenhuizen, de brand bij Chemie-Pack in Moerdijk, het functioneren van Jeugdzorg, het ongeluk met het vliegtuig van Turkish Airlines, de vele roodlichtpassages op het spoor, met een aantal ernstige en vele bijna-ongevallen als gevolg, en nog veel meer. De Raad kwam tot gezaghebbende, en vaak onthutsende conclusies.
Op verzoek schreef Pieter van Vollenhoven het bijzondere verhaal over zijn jarenlange strijd voor veiligheid en over de vele barrières die hij op zijn veiligheidspad tegenkwam. In dit persoonlijke en met enorme kennis van zaken geschreven boek blikt hij terug op zijn werk en missie en beschrijft hij beeldend hoe, met steun van de Tweede Kamer, zijn ideaal ten slotte werkelijkheid werd. Hij eindigt met een aantal aanbevelingen voor de toekomst.
Als iemand het thema veiligheid op de agenda heeft gezet, dan is het wel Pieter van Vollenhoven. Jarenlang heeft hij zich ingezet voor een veiliger samenleving, met name door de overheid en het parlement het enorme belang voor te houden van onafhankelijk onderzoek naar (ernstige) gebeurtenissen. Dit met als enig doel om uit het gebeurde lering te kunnen trekken. Uiteindelijk zou het tweeëntwintig jaar duren voordat zijn levenswerk, de Onderzoeksraad voor Veiligheid, er kwam.
Deze Raad haalde de onderste steen boven in vele zaken, onder andere de brand in het detentiecentrum op Schiphol-Oost, de hoge sterfte in verschillende Nederlandse ziekenhuizen, de brand bij Chemie-Pack in Moerdijk, het functioneren van Jeugdzorg, het ongeluk met het vliegtuig van Turkish Airlines, de vele roodlichtpassages op het spoor, met een aantal ernstige en vele bijna-ongevallen als gevolg, en nog veel meer. De Raad kwam tot gezaghebbende, en vaak onthutsende conclusies.
