Of je hem nu ontwerprecensent of innovatie-expert noemt: Jasper van Kuijk fileert denkfouten in hedendaags ontwerp. Met een aanstekelijke mix van ironie en absurdisme verwoordt Van Kuijk herkenbare frustraties én hoe groot het genot kan zijn van goed ontworpen voorwerpen. Hij laat de onderliggende ontwerpprincipes zien en wijst ons de weg naar een gebruiksvriendelijkere, intuïtievere en beter ontworpen wereld.
Waarom worden Spaanse pepers bijvoorbeeld per drie verpakt, terwijl je er zelden meer dan één nodig hebt (tenzij je chili-chili-chili con carne maakt)? Waarom gebruiken we touchscreens in auto's terwijl dat eigenlijk een heel slecht idee is? Waarom is RTFM (Read The Fucking Manual) de meest gebruikte term bij helpdeskmedewerkers? Waarom stemmen we niet elektronisch? Waarom is de verpakking van een scheermesje zelfs met een betonschaar lastig open te krijgen? Kortom: hoe moeilijk kan het zijn om goed te ontwerpen?
Waarom worden Spaanse pepers bijvoorbeeld per drie verpakt, terwijl je er zelden meer dan één nodig hebt (tenzij je chili-chili-chili con carne maakt)? Waarom gebruiken we touchscreens in auto's terwijl dat eigenlijk een heel slecht idee is? Waarom is RTFM (Read The Fucking Manual) de meest gebruikte term bij helpdeskmedewerkers? Waarom stemmen we niet elektronisch? Waarom is de verpakking van een scheermesje zelfs met een betonschaar lastig open te krijgen? Kortom: hoe moeilijk kan het zijn om goed te ontwerpen?
