De Odyssee is onbetwistbaar een van de fraaiste dichtwerken die ooit zijn geschreven. Sinds het ontstaan van dit werk, waarschijnlijk rond 725 voor C., zijn in elke eeuw talrijke studies verschenen over de persoon van de dichter Homerus en zijn twee heldendichten, Ilias en Odyssee. De geboorteplaats, het leven en de werkwijze van deze begaafde 'bard' zijn altijd onderwerp van discussie geweest, maar ook de vraag of beide boeken wel van zijn hand waren en wat de betekenis van deze twee geschriften is geweest voor de antieke mens in de latere generaties. In zijn vier colleges zet Hein van Dolen Homerus en vooral de Odyssee centraal. Aandacht wordt besteed aan zoveel mogelijk facetten van de dichter en zijn werk. Eerst wordt een inleiding gegeven over de persoon van Homerus en de twee epen. Vervolgens komt het dagelijks leven ten tijde van Homerus aan bod: hoe woonde men, wat werd er gegeten en gedronken, hoe kleedden de mensen zich, waaruit bestonden de ceremonies en offers, welke begrafenisriten waren er, hoe werd er gevaren en heeft Homerus de schrijfkunst beheerst?
Aan de persoon van Odysseus wordt uitgebreid aandacht besteed, zoals zijn wederwaardigheden, karakter, uiterlijk en dood. Daarna komen de reizen van Odysseus en zijn zoon aan de orde. Bovendien worden tal van theorieën besproken die er in alle eeuwen zijn geopperd over de locaties van Odysseus ' zwerftochten. Ten slotte wordt gesproken over de figuur van Odysseus zoals die bij latere Griekse en Europese schrijvers voorkomt.
Aan de persoon van Odysseus wordt uitgebreid aandacht besteed, zoals zijn wederwaardigheden, karakter, uiterlijk en dood. Daarna komen de reizen van Odysseus en zijn zoon aan de orde. Bovendien worden tal van theorieën besproken die er in alle eeuwen zijn geopperd over de locaties van Odysseus ' zwerftochten. Ten slotte wordt gesproken over de figuur van Odysseus zoals die bij latere Griekse en Europese schrijvers voorkomt.
