Het is geen rugbyvriendje van Tim dat komt logeren, maar die rare meid uit Hommes klas: Pien. En ze moet ook nog in Hommes kamer, dus Homme moet bij Tim. Logisch dat Homme het helemaal niet ziet zitten. Waarom moet Pien zo nodig bij hen als haar moeder even niet meer kan? Ze is onhandig, lust niks, en ze zegt dat ze een prinses is. En natuurlijk wordt ze hartstikke voorgetrokken door zijn ouders…
Aangespoord door zijn grote vriend, fietsenmaker Kees, gaat Homme stiekem op onderzoek uit. Wie is Pien nou echt?
Annejan Mieras schrijft een verhaal dat tegelijkertijd hartverscheurend en hartverwarmend is. Over kinderen in situaties waar ze zelf geen stem in hebben, en hoe ze zich daarin staande houden. En over de onverwachte bijzondere kanten die dat kan hebben. Met een prachtig omslag en ijzersterke ‘ijzerdieren’ van Linde Faas.
Annejan Mieras studeerde bouwkunde aan de TU Delft, waar ze afstudeerde op het ontwerp van een basisschool. Dat was misschien al een teken: na vijftien jaar architectuur stapte ze over naar het onderwijs. Al ruim tien jaar is ze inmiddels leerkracht aan een vrije school. Vorig jaar debuteerde ze met Portiek Zeezicht.
Aangespoord door zijn grote vriend, fietsenmaker Kees, gaat Homme stiekem op onderzoek uit. Wie is Pien nou echt?
Annejan Mieras schrijft een verhaal dat tegelijkertijd hartverscheurend en hartverwarmend is. Over kinderen in situaties waar ze zelf geen stem in hebben, en hoe ze zich daarin staande houden. En over de onverwachte bijzondere kanten die dat kan hebben. Met een prachtig omslag en ijzersterke ‘ijzerdieren’ van Linde Faas.
Annejan Mieras studeerde bouwkunde aan de TU Delft, waar ze afstudeerde op het ontwerp van een basisschool. Dat was misschien al een teken: na vijftien jaar architectuur stapte ze over naar het onderwijs. Al ruim tien jaar is ze inmiddels leerkracht aan een vrije school. Vorig jaar debuteerde ze met Portiek Zeezicht.
