Chris Seutorius heeft zich teruggetrokken in de Belgische Ardennen. Hij is van plan om een monografie te schrijven over de Italiaanse filosoof Pico della Mirandola. Zijn werkzaamheden vorderen maar traag. Chris verdoet zijn tijd voornamelijk met terugblikken op zijn leven en de verbouwing van de oude pastorie die hij betrokken heeft.
Ook het dorpsleven eist zijn tol. In het omzien naar het verleden concentreert hij zich op de momenten waarop hij meende in te zien hoe een mens kan ontsnappen aan zowel het leven als de dood.
Deze momenten komen naar voren in een bontgekleurd relaas van liefde en dood, van vriendschap en verlies, van vrolijkheid en eenzaamheid, van schoonheid en lelijkheid. Steeds meer wordt duidelijk dat Seutorius van plan is om zijn volmaakte ontsnapping te realiseren.
Wie denkt dat schraalheid heerst in de Nederlandse letteren kan bij Hemker opgelucht ademhalen. Geen amechtig gehaast: Hoogmoed toont een schrijver die zijn taal tot in de finesses beheerst en die als geen ander een verhaal uit de doeken kan doen.
Richard Hemker (1967) studeerde Italiaanse letterkunde en debuteerde in 2009 met de verhalenbundel Scherzo. Aan Hoogmoed is zes jaar zorgvuldig gewerkt, zoals Hemker zorgvuldig lijkt te werken aan de totstandkoming van een klein maar krachtig en oorspronkelijk oeuvre.
