Een papiertje onder een gebakje, een cassettebandje, een oude schaal: net als iedereen sleept Erik Nieuwenhuis elke verhuizing weer een bonte verzameling voorwerpen met zich mee. Spulletjes in de marge die dankzij de columns van Nieuwenhuis aan belang winnen. Een sportdiploma van Nieuwenhuis levert een verhaal op waardoor de eeuwigheidswaarde van het papier uit zijn jeugd toeneemt. Huis van Bewaring is geschreven met ironie en melancholie, maar vooral met liefde voor de nutteloze dingen en de wereld die ze vertegenwoordigen.
