Huisjes van kaarten is een sprookje voor volwassenen. De hoofd-figuur van het verhaal is niet een persoon, maar de stad Utrecht. Clare Lennart woonde er vijftig jaar en was diep begaan met de Domstad; hij was voor haar wat Den Haag was voor Couperus. In haar roman uit 1938 over een pension in de Steenstraat schetst Lennart in een dromerige maar levensechte stijl een beeld van Utrecht en zijn inwoners dat de lezer betovert.