Het is moeilijk om niet doordrongen te raken van een gevoel van crisis. Pandemie. Oorlog. Vluchtelingencrises. Verlies van biodiversiteit. Globale onrechtvaardigheid. Het wereldtoneel lijkt al te vaak een tragedie waarin de mensheid ten onder gaat aan zichzelf. Als antwoord op de malaise van onze tijd bepleit Alicja Gescinska een hernieuwd humanisme, waarin het ideaal van humanitas en de overtuiging van universele menselijke verbondenheid en verantwoordelijkheid centraal staan. Wat betekende humanitas vroeger? wat kan het vandaag betekenen? En waarom zou de herontdekking van dit vergeten ideaal heilzaam kunnen zijn voor onze wereld met de uitdagingen waar we voor staan? Dit essay is een aanzet voor en antwoord op precies deze vragen.
