In mijn persoonlijke leven heeft van jongsaf de muziek een belangrijker rol gespeeld dan welk gebied ook der literatuur', schreef Vestdijk eens in een artikel. Toch werd hij schrijver. In Kind tussen vier vrouwenmerkte hij op: 'Muziek was toch te mooi voor woorden.' Desondanks publiceerde hij tien essaybundels over componisten en hun werk en vlocht hij de muziek op allerlei manieren door zijn romans en gedichten. In Iets verhevens en onuitsprekelijks probeert Rob Schouten het hoe en waarom hiervan te ontdekken. Daartoe licht hij het gehele oeuvre van Vestdijk door op muzikale motieven. Het resultaat is een boeiende verhandeling over wat een essentiële thematiek bij Vestdijk blijkt te zijn. Daarnaast is Schoutens boek een fascinerende ontdekkingstocht door de onbewuste krachten van een zeldzaam, literaire brein. Nooit eerder is het aspect van de muziek in Vestdijks werk zo uitputtend en systematisch onderzocht. Een boek waar Vestdijkliefhebbers en muziekliefhebbers op hebben gewacht.
