Een grensverleggend boek
‘Ik word door veel mensen gezien als een vrijheidsstrijder. Men vindt mij moedig, dapper, onbevreesd, krachtig en zegt dat ik lef heb. De reden dat ze dat zeggen, is omdat ik een heel moeilijk pad heb moeten bewandelen, dat ik zelf heb moeten aanleggen en betegelen, om er vervolgens op te lopen en ervoor te zorgen dat anderen na mij er ook op kunnen lopen.’
Lale Gül
In Ik ga leven vertelde Lale Gül over de lange en moeilijke weg die ze moest afleggen om vrij te kunnen zijn. Nu, twee jaar later, vraagt ze zich af wat vrijheid eigenlijk is. Waar houdt jouw vrijheid op en begint die van een ander? Hoe zit het met religieuze besnijdenissen? Religieus onderwijs? En in hoeverre kun je vrij denken als je tot aan de volwassen leeftijd in een onvrij systeem hebt leren denken?
Een systeem waarin een hiërarchie bestaat tussen gelovigen en ongelovigen, wij en zij, hetero en homo, man en vrouw, zoon en dochter, bondgenoot en afvallige. Kun je breken met zo’n dogmatisch denkpatroon?
Lale Gül vraagt zich af of we wel zo vrij zijn en stelt dat zij, maar ook velen met haar, een slachtoffer van de vrijheid van godsdienst is. Ze roept op om bepaalde vrijheden te herzien, opdat de vrijheid van anderen juist gewaarborgd kan worden.
