'Sorry?'
Naast mijn auto staat een kleine, stevige vrouw met kort rood haar.
'Of je ook voor de speeddate komt!' Ze wijst naar de overkant. 'Daar. In dat gebouw daar! Een donorspeeddate, voor sperma, je weet wel.'
Ik ga even zaad halen is het openhartige verhaal van Suzanne die op zoek gaat naar een spermadonor. Geschreven in een stijl die je recht in je gezicht slaat.
Zesendertig is ze, als ze zich realiseert dat haar eitjes beperkt houdbaar zijn. Zesendertig, alleenstaand en lesbisch. Haar zoektocht naar donorzaad brengt bizarre, humoristische en ontroerende wendingen met zich mee. Het wordt er niet makkelijker op als er een nieuwe partner in haar leven komt.
Met een scherpe en kritische blik bekijkt Suzanne de mogelijkheden, met daarbij één ding in het achterhoofd: wat is het allerbeste voor haar toekomstige kind?
Uiteindelijk vindt ze een donor op een manier die ze zelf niet voor mogelijk had gehouden.
Suzanne Geysendorpher (1975) groeide op in de Drechtsteden, maar woont nu in Utrecht. Ze werkt als zelfstandig consultant en is inmiddels trotse moeder van een zoon. Suzanne schreef haar boek, omdat ze zelf had gewild dat er een boek als dit bestaan had toen ze aan haar zoektocht begon.