Riktor is een eenzame man van rond de veertig die in een geriatisch verpleegtehuis werkt. Hij heeft een hekel aan zijn patiënten en viert zijn sadistische lusten op hen bot. Zijn eenzaamheid doet hem toenadering zoeken tot de zwerver Arnfinn. Als hij deze bij hem thuis betrapt op diefstal, voelt hij zich zo verraden dat hij Arnfinn met een hamer doodslaat. Hij begraaft het lichaam in de tuin. Wanneer er een verdacht sterfgeval is in het verpleegtehuis, wordt Riktor verdacht van moord en opgepakt. In de gevangenis maakt hij vrienden, het verblijf doet hem goed. Wanneer Riktor vrijkomt, is hij vastbesloten voortaan het rechte pad te bewandelen. Maar als in zijn tuin de heupfles van de zwervergevonden wordt, gaat hij opnieuw achter de tralies. Ditmaal is het lot hem minder gunstig gezind.
Traag van opbouw. En het einde van het boek staat letterlijk in de samenvatting op de achterkant van het boek. Dit is het er eerste boek dat ik van deze auteur lees maar ik had er meer van verwacht. Het leest wel vlot maar is niet spannend of verrassend