Briljant geschreven memoires die geen lezer onberoerd zullen laten.
Esther Safran Foer groeide op in een gezin met een verleden dat te verschrikkelijk was om over te spreken. Als kind van ouders die beiden de enige overlevenden uit hun gezin waren, was de Holocaust altijd aanwezig maar nooit bespreekbaar. Het resultaat was een jeugd die werd gekenmerkt door pijnlijke stiltes en constant verdriet. En terwijl Esther carrière maakte, trouwde en drie kinderen kreeg, bleef ze toch altijd zoekende naar sporen van de schimmen uit haar verleden.
Als haar moeder op een dag terloops meldt dat Esthers vader voor de oorlog al een vrouw en dochter had die tijdens de Holocaust zijn vermoord, besluit ze op zoek te gaan naar antwoorden. Wie waren deze onbekende vrouw en dochter, en hoe overleefde haar vader als enige de gruwelijkheden van de Holocaust? Haar zoon schreef eerder de roman Alles is verlicht over het onbekende leven van zijn grootouders, waarop veel reacties kwamen. Gewapend met een zwartwitfoto, de vele nieuwe inzichten van brievenschrijvers en een handgetekende kaart reist Esther nu zelf naar Oekraïne, vastbesloten de sjtetl te vinden waar haar vader tijdens de oorlog ondergedoken zat. De antwoorden die ze daar vindt zullen niet alleen helpen haar eigen identiteit te ontdekken, maar bieden ook de mogelijkheid het verleden beter te begrijpen.
Ik wil je laten weten dat we er nog zijn is het meeslepende en diep ontroerende verhaal van vier generaties die leven in de schaduw van de Holocaust. Vier generaties overlevenden, verhalenvertellers en bewaarders van herinneringen, vastbesloten het verleden levend te houden en het leven maximaal te leven.
