Begin jaren tachtig trekt een 21-jarige Nederlandse vrouw uit een gegoede familie in haar eentje naar Martha’s Vineyard, een eiland voor de Amerikaanse kust. Ze zal er tien jaar lang vrij en gelukkig zijn, tot ze met de toekomstige vader van haar kinderen terugkeert naar Nederland.
Daar krijgt oudste dochter Tatjana flarden mee van het magische eilandleven. Ze vat het plan op om samen met haar moeder terug te keren. De reis komt er nooit van – als Tatjana zestien is overlijdt haar moeder. Aan rouwen komt ze niet toe, ze gaat het verdriet jarenlang uit de weg. Wanneer ze het niet meer kan ontlopen, groeit met het verdriet ook de behoefte om haar moeder opnieuw te leren kennen.
Wie was ze voordat ze haar moeder was? Wie was ze op Martha’s Vineyard? Waarom heeft ze eigenlijk zo jong alles in Nederland achter zich gelaten? Heel wat mensen in Tatjana’s omgeving blijken een antwoord op die laatste vraag te kunnen geven, dat het leven van haar moeder in een heel ander daglicht stelt.
Ik zal je nooit meer is een roman over uitgestelde rouw en oude familiegeheimen. Over een proces vol zwaarte dat ook lichtheid biedt, in de vorm van een nieuwe nabijheid tussen een dochter en haar te vroeg overleden moeder.
Daar krijgt oudste dochter Tatjana flarden mee van het magische eilandleven. Ze vat het plan op om samen met haar moeder terug te keren. De reis komt er nooit van – als Tatjana zestien is overlijdt haar moeder. Aan rouwen komt ze niet toe, ze gaat het verdriet jarenlang uit de weg. Wanneer ze het niet meer kan ontlopen, groeit met het verdriet ook de behoefte om haar moeder opnieuw te leren kennen.
Wie was ze voordat ze haar moeder was? Wie was ze op Martha’s Vineyard? Waarom heeft ze eigenlijk zo jong alles in Nederland achter zich gelaten? Heel wat mensen in Tatjana’s omgeving blijken een antwoord op die laatste vraag te kunnen geven, dat het leven van haar moeder in een heel ander daglicht stelt.
Ik zal je nooit meer is een roman over uitgestelde rouw en oude familiegeheimen. Over een proces vol zwaarte dat ook lichtheid biedt, in de vorm van een nieuwe nabijheid tussen een dochter en haar te vroeg overleden moeder.
