In krachtig proza vangt Roelof Broekman het geestelijk drijfzand van zijn hoofdpersoon. Steeds meer toont de tijd zich onbetrouwbaar, het toeval krankzinnig en de liefde onberekenbaar. In de Waitman speelt een gewaagd spel langs de randen van het bewustzijn dat zal uitmonden in een tragische, maar ook wonderlijke ontknoping.