Sinds het prille begin van deze eeuw staan ze in de Volkskrant, de kleine essays die Kees Fens het kopje 'In het voorbijgaan' meegaf; in tegenstelling tot zijn andere artikelen gaan ze niet over een specifiek boek, maar over iets wat Fens heeft meegemaakt, meestal onlangs, en dan natuurlijk wel in het licht van het leven daarvoor, waar ook het lezen van zeer vele boeken toe hoort. Een ontmoeting, een tentoonstelling, een reis, een concert-Fens is in staat om het in zo'n verband te plaatsen dat ons, die er niet bij zijn geweest, aangaat. Luchtige causerie zijn het niet, zware filosofie nog minder; de blik die in het voorbijgaan het essenti opmerkt, is eigen aan Kees Fens.
Kees Fens (*1929) schrijft voor de Volkskrant iedere week een 'In het voorbijgaan' -stukje, en bovendien een boekrecensie. In 2007 heeft hij het Boekenweekessay geschreven, Op weg naar het schavot (het motto van die Boekenweek luidt: Lof der Zotheid - Scherts, Satire en Ironie).
Kees Fens (*1929) schrijft voor de Volkskrant iedere week een 'In het voorbijgaan' -stukje, en bovendien een boekrecensie. In 2007 heeft hij het Boekenweekessay geschreven, Op weg naar het schavot (het motto van die Boekenweek luidt: Lof der Zotheid - Scherts, Satire en Ironie).
