Melody heeft een fotografisch geheugen: haar hoofd is net een camera die altijd aanstaat. Altijd. En er is geen delete-knop. Ze is de slimste van haar hele school maar niemand weet het, want ze kan het aan niemand vertellen. Want Melody kan niet praten. Ze kan niet schrijven. Ze kan niet lopen. Melody wordt er gek van dat ze door de Cerebrale Parese vastzit in haar eigen hoofd, en aan niemand kan vertellen wat ze denkt en voelt. Tot ze iets ontdekt wat haar voor het eerst in haar leven de kans geeft om te praten. Eindelijk heeft Melody een stem. Maar niet iedereen in haar omgeving is klaar om die te horen.
