Een gezin keert terug uit het oude Indië. Een Japans kamp ligt achter hen, maar Nederland biedt geen vrede. De repatrianten vestigen zich in een koloniehuis in de duinen; een zoon wordt geboren: hij is de buitenstaander die in een sfeer van verzwegen leed wordt opgevoed. Zijn vader wil hem harden voor de volgende oorlog. Zesenveertig jaar later ontrafelt de zoon de geheimen en de leugens van zijn familie.
Ik vind Adriaan van Dis een bijzondere, wijze en aardige man. Toen ik De Wandelaar van het las vond ik het tegenvallen. Gelukkig schreef deze wijze man Indische Tuinen. Wat een schitterend boek!
Voor mij een voorbeeld boek in de breedste zin van het woord. Alles is perfect aan dit boek! Het is mijn studieboek geweest tijdens het schrijven van mijn eigen boek. Dank!
