Na de onafhankelijkheid van Indonesië zijn ruim 300.000 mensen naar Nederland gekomen. Aan de hand van haar persoonlijke familiegeschiedenis schetst Marion Bloem wat een Indo is en wat de geschiedenis van de Indische Nederlander behelst. Ze relativeert de Indische identiteit en trekt gelijkenissen met andere landen met een mestiezencultuur. Wat is er zo waardevol aan die zogenaamde Indische cultuur en is er wel een Indische cultuur? Is het nodig om onszelf Indo te blijven noemen? In Indo wisselt Bloem herinneringen en gebeurtenissen af, en geeft ze een verfrissende, heel persoonlijke blik op de huidige samenleving waarin ‘identiteit’ steeds meer een issue lijkt te worden.
Marion Bloem geeft aan de hand van de opsporing naar haar familiestamboom, gekoppeld aan herinneringen uit haar jeugd, reizen, plus de algemene geschiedenis van de kolonisatie van het huidige Indonesië, afgewogen tegen de geschiedenisontwikkeling in West- Europa, wat nu in weze de identiteit is van de mensen die zich ‘Indo’noemen. Interessant, maar ik ( Belgische) besef dat ik te weinig afweet van dit stuk geschiedenis en het boek werd me te ingewikkeld doordat Bloem op en neer gaat in de tijd en plaats en veel feiten en namen gebruikt. Ik ben er in verzand. Oorzaak 60% bij mij.