Aanvankelijk was China het middelpunt van de coronacrisis. Daar begon het, daar deed zich de eerste ontwrichting voor. Niet voor lang. Het land was al snel coronavrij, groeit inmiddels economisch weer stevig en het volk loopt blijmoedig achter het vaandel van die slagvaardige communistische partij aan. Maar klopt dit verhaal wel? Hoe kun je feit en fictie onderscheiden in een land dat enkel goed nieuws produceert en de media in een ijzeren greep houdt? Het nieuws dat ons uit China bereikt wordt vormgegeven door een regime dat geen andere geluiden tolereert op zijn weg om weer de grootste macht op aarde te worden. De coronacrisis lijkt een uitgelezen kans om dat doel versneld te realiseren.
In Is China nog te stoppen? legt Henk Schulte Nordholt uit dat een systeem dat succes op succes stapelt niet duurzaam kan zijn, en roept hij op tot vertrouwen in de kracht van het westerse gedachtegoed.
