Hij wordt beschouwd als de verpersoonlijking van het kwaad en is zonder twijfel de meest bespotte Bijbelse figuur: Judas Iskariot, de discipel die Jezus verraadde met een kus. Aan de hand van tweeduizend jaar kunst, theologie en literatuur schetst Peter Stanford een historische en culturele biografie van een man wiens naam synoniem werd met verraad.
Daartegenover plaatst hij de theorie dat Judas ook als slachtoffer kan worden beschouwd. Men zou Judas dankbaar moeten zijn voor de rol die hij in het goddelijke drama van de verlossing speelde.
‘You’ll have to decide,’ zong Bob Dylan in de jaren zestig, ‘whether Judas Iscariot had God on his side.’
Hoewel hij direct na zijn verraad een einde aan zijn leven maakte, werd Judas al die eeuwen in leven gehouden in poëzie, op schilderijen, in popliedjes en zelfs als biermerk. In dit boek leidt Stanford de lezer door een oneindig museum vol uitingen van fascinatie, afschuw en bewondering voor de grote verrader.
