Julia vindt haar nieuwe leven als niet-werkende vrouw van een diplomaat in Dar es Salaam, Tanzania, maar niks en neemt Veronica, haar nanny, mee op reis naar Arusha. Ze gaat hiermee dwars tegen de wensen van haar man Wouter, en de adviezen van doorgewinterde expats, in. De geplande terugreis per vliegtuig verandert in een avontuurlijke rit in een gehuurde fourwheeldrive met op de achterbank een getraumatiseerd meisje dat dringend medische zorg nodig heeft die ze in Dar es Salaam kan krijgen. De reis markeert een keerpunt in Julia’s leven. Na maanden van doelloos leven, koffieochtenden en uitgebreide lunches met andere “vrouwen-van”, komt bij Julia het besef dat ze aan het roer moet gaan staan van haar nieuwe leven, wil ze er iets van maken.
“Oorverdovende knallen, de een na de ander, scheuren de stilte in stukjes en wekken me uit een slaap die me toch heeft overvallen. Ik schiet overeind, tast naar de telefoon die ik naast me had neergelegd. Mijn hart zit in mijn keel, terwijl mijn handen in het klamboe graaien en grijpen, op zoek naar de opening”.
Ben zelf een aantal jaren expat geweest en heb ook met een 4WD in diverse landen in Afrika rondgereisd. Het was allemaal heel herkenbaar. Wat ik vooral mooi vond was de openheid over haar twijfels over het leven wat ze leidt en hoe kwetsbaar ze zich daarmee opstelt. Lees veel in het OV maar af en toe moest ik het boek wegleggen want voor mij was het een echte tearjerker. Als iets je raakt maakt het voor mij een geslaagd boek.
