Klassieke verhalenbundel uit 1972 waarin mensen centraal staan die bewegen aan de zelfkant van de maatschappij: de psychiatrische patiënt, de mensenschuwe, de schlemiel. Het hartverscheurende titelverhaal waarin een bewoner van een psychiatrische inrichting een bijtende tirade houdt tegen zijn psychiater, die begint met een van de beroemdste regels uit de Nederlandse literatuur: 'Vriend, hoe vaak heb ik je al niet gezegd dat ik mij geheel wil inzetten voor de psychiatrisch gestoorde mens. En dan zit jij maar te lullen en met je hand over je kin te wrijven. Dat is zeker een tik van je?' Verder bevat Keefman o.a. de evergreens 'Vrijgezel op kamers' en 'De weldoener'.
