Maart 2020. Ik zit in een ashram in het hoge noorden van India voor een yoga en stilteretraite van drie weken, volledig afgesloten van de buitenwereld. Dan breekt er een pandemie uit zoals niemand die ooit heeft meegemaakt. We krijgen onze telefoons terug met de mededeling: bel je geliefden, de wereld is veranderd. De Indiase regering kondigt een nationale lockdown af en ik kan geen kant op. De door mij gewenste afzondering verandert in een noodgedwongen opsluiting. In de ashram is nog maar voor enkele dagen eten en de situatie wordt met de dag nijpender. Het internationale vliegverkeer wordt stilgelegd en mijn terugvlucht geannuleerd. Hoe kom ik naar huis? Gelukkig is er nog een Nederlandse ambassade in Delhi, zij staat klaar voor Nederlanders in nood. Toch? Een opeenstapeling van teleurstellingen volgt.
