In de jaren twintig van de vorige eeuw, toen Parijs het middelpunt van de kunstwereld was, kende de
kunstenaarskolonie in Montparnasse één muze: Alice Prin, de zelfbenoemde koningin van Montparnasse.
Iedereen kende haar als Kiki. Ze poseerde voor Foujita, Picabia, Cocteau, Salazar en Kisling en was bevriend met auteurs als Hemingway. Ze werd vooral beroemd door het portret dat Man Ray van haar maakte als ‘De viool van Ingres’ en de stormachtige relatie die ze gedurende tien jaar met hem had.
Tekenares Catel Muller en scenarist José-Louis Bocquet herschiepen in een stijlvolle graphic novel de wereld van de Parijse bohemiens waarin kunst voor alles ging. Het is een prachtige hommage aan de kunst, maar bovenal aan een krachtige, vrijgevochten vrouw. Kiki was behalve model en nachtclubzangeres ook schilderes en schrijfster. Toen ze in 1953 overleed, betekende dat volgens sommigen ook het einde van Montparnasse als toevluchtsoord voor de kunst.
kunstenaarskolonie in Montparnasse één muze: Alice Prin, de zelfbenoemde koningin van Montparnasse.
Iedereen kende haar als Kiki. Ze poseerde voor Foujita, Picabia, Cocteau, Salazar en Kisling en was bevriend met auteurs als Hemingway. Ze werd vooral beroemd door het portret dat Man Ray van haar maakte als ‘De viool van Ingres’ en de stormachtige relatie die ze gedurende tien jaar met hem had.
Tekenares Catel Muller en scenarist José-Louis Bocquet herschiepen in een stijlvolle graphic novel de wereld van de Parijse bohemiens waarin kunst voor alles ging. Het is een prachtige hommage aan de kunst, maar bovenal aan een krachtige, vrijgevochten vrouw. Kiki was behalve model en nachtclubzangeres ook schilderes en schrijfster. Toen ze in 1953 overleed, betekende dat volgens sommigen ook het einde van Montparnasse als toevluchtsoord voor de kunst.
