De stad Taroesa ligt 101 kilometer buiten Moskou, ver genoeg om in de Sovjettijd te dienen als een plaats waar voormalige politieke gevangenen en andere ‘ongewensten’ zich nog legaal mochten vestigen. Gelegen tussen het machtscentrum en de provincie, tussen de moderne hoofdstad en het platteland, is Taroesa de perfecte plek om een Rusland te observeren dat, in de woorden van Maxim Osipov, ‘veel veranderd is in de loop van een decennium, maar in twee eeuwen eigenlijk helemaal niet’.
De verhalen in dit boek – een vervolg op zijn overweldigend positief ontvangen De wereld is niet stuk te krijgen – behandelen belangrijke kwesties aangaande het moderne leven in en buiten Rusland met Osipovs kenmerkende mix van durf en subtiliteit. Bedrog, politieke druk, discriminatie, de toenemende noodzaak om te emigreren en de angst om je huis te verlaten, evenals generatieconflicten, zijn net zo verweven in dit werk als in het leven van Osipovs mede-Russen.