In 'Klaproos' geeft de eigenzinnige 116-jarige Victor Walgraeve levenslessen door aan zijn nakomelingen. Walgraeves woelige leven kreeg een knak in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog, een mokerslag die de rest van zijn leven zou overschaduwen, ook al weigerde hij op te draven als een bezienswaardigheid, de Laatste der Veteranen. In tegenstelling tot zijn kameraden overleefde hij de hel in niemandsland en maakte hij nog een eeuw lang andere avonturen mee. Op het einde van zijn leven is hij klaar om zijn levenswijsheid te delen.
Door zijn verhaal te vertellen wil Victor ons waarschuwen, wapenen en behoeden voor nog meer vergissingen, want wie de geschiedenis vergeet, is gedoemd haar te herhalen. Alleen dan heeft hij niet voor niets geleefd. Hij zal berooid sterven, maar zijn memoires vormen een onbetaalbare nalatenschap.
'Klaproos' vat de gevoelens en gedachten van zomaar een mens die bijna door de draaikolk der wereldgeschiedenis werd verzwolgen. Met hem herdenken we niet enkel de omwentelingen van de twintigste eeuw, we beleven ze door zijn ogen. Deze roman is het persoonlijke relaas achter de officiële geschiedschrijving en leest alsof een wijze vriend voor het leven je vanuit het graf toespreekt.
Door zijn verhaal te vertellen wil Victor ons waarschuwen, wapenen en behoeden voor nog meer vergissingen, want wie de geschiedenis vergeet, is gedoemd haar te herhalen. Alleen dan heeft hij niet voor niets geleefd. Hij zal berooid sterven, maar zijn memoires vormen een onbetaalbare nalatenschap.
'Klaproos' vat de gevoelens en gedachten van zomaar een mens die bijna door de draaikolk der wereldgeschiedenis werd verzwolgen. Met hem herdenken we niet enkel de omwentelingen van de twintigste eeuw, we beleven ze door zijn ogen. Deze roman is het persoonlijke relaas achter de officiële geschiedschrijving en leest alsof een wijze vriend voor het leven je vanuit het graf toespreekt.
