Verbijstering, vertwijfeling, angst voor de dood, aanvaarding en verzet: het zijn evenveel emoties die Noëlla Danckaert doormaakte nadat ze de diagnose van borstkanker kreeg. Dit dagboek is het relaas van de strijd tegen de gevreesde ziekte, voor velen nog steeds een taboewoord. 'Kolleblommen' (dialect voor 'klaprozen') straalt ondanks de beladen inhoud een positieve boodschap uit en toont aan dat zelfs aan het einde van de donkerste tunnel een hoopgevend lichtpunt te zien is.
