V.S. Naipaul doet in De krokodillen van Yamoussoukro verslag van een reis door Ivoorkust, een relatief welvarende staat in West-Afrika, geregeerd door een gemoedelijke dictator die Afrikaanse traditie moeiteloos lijkt te kunnen verenigen met westerse dynamiek. Naipaul komt daarbij tot conclusies die een conventionele visie op Afrikaanse politiek, economie en cultuur grondig omverwerpen. Naipaul reist om een andere geestesgesteldheid te ontdekken. 'En wanneer ik voor zo'n intellectueel avontuur naar streken reis waar mensen een beperkt leven leiden, doe ik dat omdat mijn nieuwsgierigheid nog voor een deel gedicteerd wordt door mijn kinderjaren in koloniaal Trinidad. Ik ga naar streken die, hoe vreemd ook, op de een of andere manier verband houden met wat ik al weet. Wanneer mijn nieuwsgierigheid bevredigd is, wanneer er geen verrassingen meer zijn, is het intellectuele avontuur voorbij en wil ik weer weg.'
