Wie zou de benen bewegen? Wie de armen? Wie zou er eerst mogen spreken? Zou je elk om beurt een zin zeggen? Of een woord? Of een letter? En zou je je ogen dicht doen als je je zou uitkleden voor de spiegel? Of als je iemand zou kussen?
Sharmila had het zich nooit afgevraagd. Maar zij kwam het wel te weten, toen ze eigenlijk liefst niemand om zich heen had. Ze was het beu om het slaafje van de anderen te zijn. Ze wou weglopen. Zo ver mogelijk. En toen knalde ze keihard uit haar lijf, recht in Bert, die toevallig langs fietste.
Zo begon het allemaal: de zoektocht, de achtervolging, de samenzwering, het bedrog, de ontvoering, de vlucht op het dak, de kus die niet hielp en de dood van...
Nee, dat verklappen we niet. Daarvoor moet je maar in het hoofd van Sharmila kruipen en er zelf een spannend, wervelend, wild verhaal beleven. Eén tip alvast: kussen helpt niet.
Een wervelend, meeslepend en inspirerend verhaal over jezelf kunnen zijn.