Willa is aan het worstelen met een stuk zeep en een stel vieze puppy's wanneer Keane Winters haar dierenwinkel binnen loopt. Hij heeft een wanhopige blik in zijn bruine ogen en een knalroze kattenreismand in zijn hand. Of zij niet een dagje op zijn kat wil passen. Alsof ze zin heeft om oppas te spelen voor een man die haar niet eens herként!
wordt er niet gekust onder de mistletoe...
Keane zit opgescheept met de kat van zijn tante en is wanhopig op zoek naar iemand die het duivelse beest een dag van hem over kan nemen. De eigenares - correctie: de oogverblindende eigenares - van de dierenwinkel wil hem vast wel helpen. Of toch niet, want ze is om onbekende redenen woedend op hem!
hoewel hij het haar wel moeilijk maakt!
Willa kan het niet over haar hart verkrijgen om een kat in de kou te laten staan, dus besluit ze Keane uit de brand te helpen. En, toegegeven, hij is echt een stuk minder arrogant dan op de middelbare school. Toch vergeeft ze hem niet zomaar dat hij haar hart heeft gebroken. Hoewel, met de kerstgedachte en zo...