Openhartig boek over de eenzame weg naar een zelfgekozen einde
Natasja de Jong (31) grootste wens is een humaan einde aan haar leven, maar de weg daarheen blijkt eenzaam en eindeloos. Om inzicht te geven in haar persoonlijke strijd én om anderen te helpen, heeft ze haar hele traject aan het papier toevertrouwd. Het resultaat is een even openhartig als confronterend boek. Laat me gaan als de bomen bloeien verschijnt in april, nadat Natasja’s doodswens – hopelijk - is ingewilligd. Psychiater Menno Oosterhoff schreef het voorwoord.
Natasja wil dood. Dat wil ze al heel lang, maar ze is bang dat het haar niet gegund is op een humane manier afscheid te nemen van het leven. Ze meldt zich aan bij het Expertisecentrum Euthanasie. Een emotioneel zwaar proces.
‘Ik weet dat ik niet de enige ben die niet wil leven. Dus ik schrijf dit boek voor hen, die net als ik, niets liever willen dan morgen niet meer wakker worden. Omdat ik hoop dat zij zich minder eenzaam zullen voelen als ze mijn verhaal lezen. Want een eenzaam traject is het.
Ik schrijf dit boek ook voor degenen die in hun werk te maken krijgen met dit onderwerp. Ik schrijf het voor mensen die een dierbare hebben met eenzelfde wens als ik.
Ik wil mijn euthanasietraject delen, ik wil je vertellen over het afschuwelijke wachten en over de tegenstrijdigheid van het moeten vechten voor je dood. Erover vertellen en schrijven maakt mij minder eenzaam. Als ik ook maar een ander iemand zich minder eenzaam kan laten voelen of iemand meer begrip kan laten krijgen, dan is mijn missie geslaagd.’
Haar boek 'Laat me gaan als de bomen bloeien' verschijnt in april, als haar hopelijk haar ultieme wens gegund is en zij er niet meer is. Op die manier kan haar verhaal zo volledig mogelijk worden verteld.
Natasja de Jong (31) grootste wens is een humaan einde aan haar leven, maar de weg daarheen blijkt eenzaam en eindeloos. Om inzicht te geven in haar persoonlijke strijd én om anderen te helpen, heeft ze haar hele traject aan het papier toevertrouwd. Het resultaat is een even openhartig als confronterend boek. Laat me gaan als de bomen bloeien verschijnt in april, nadat Natasja’s doodswens – hopelijk - is ingewilligd. Psychiater Menno Oosterhoff schreef het voorwoord.
Natasja wil dood. Dat wil ze al heel lang, maar ze is bang dat het haar niet gegund is op een humane manier afscheid te nemen van het leven. Ze meldt zich aan bij het Expertisecentrum Euthanasie. Een emotioneel zwaar proces.
‘Ik weet dat ik niet de enige ben die niet wil leven. Dus ik schrijf dit boek voor hen, die net als ik, niets liever willen dan morgen niet meer wakker worden. Omdat ik hoop dat zij zich minder eenzaam zullen voelen als ze mijn verhaal lezen. Want een eenzaam traject is het.
Ik schrijf dit boek ook voor degenen die in hun werk te maken krijgen met dit onderwerp. Ik schrijf het voor mensen die een dierbare hebben met eenzelfde wens als ik.
Ik wil mijn euthanasietraject delen, ik wil je vertellen over het afschuwelijke wachten en over de tegenstrijdigheid van het moeten vechten voor je dood. Erover vertellen en schrijven maakt mij minder eenzaam. Als ik ook maar een ander iemand zich minder eenzaam kan laten voelen of iemand meer begrip kan laten krijgen, dan is mijn missie geslaagd.’
Haar boek 'Laat me gaan als de bomen bloeien' verschijnt in april, als haar hopelijk haar ultieme wens gegund is en zij er niet meer is. Op die manier kan haar verhaal zo volledig mogelijk worden verteld.
