Edith Davidovici werd op 27 april 1924 in Hongarije geboren. Ze is de dochter van Rav Yehuda Leibish Stern zt'l, rabbijn aan de Rashi shul in Parijs (auteur van de sefer "Sifte Yehouda"). In 1944 werd ze uit Bezet Frankrijk gedeporteerd naar Auschwitz, waar de nazis verschillende van haar familieleden ombrachten.
Na de oorlog bouwde ze een nieuw leven op met een andere overlevende van de Holocaust, Salomon Davidovici (auteur van de Likoute Shlomo). Ze hebben vijf kinderen en een hele reeks kleinkinderen en achterklein kinderen.
Haar diepgeworteld geloof dat haar hielp de Dodenkampen te overleven, is in al die jaren niet afgenomen en is haar en haar familie blijven beschermen. Ze heeft talrijke lezingen over haar belevenissen gegeven.
En nu, zestig jaar na de Holocaust, heeft ze besloten een openhartig geschreven verslag van haar belevenissen uit te brengen zodat deze tragische periode in de geschiedenis van het jodendom nooit zal vergeten worden.
In 2004 werd haar als erkenning voor haar werk een hoge onderscheiding, het "Légion d'Honneur", toegekend door de Diensten van Franse président Chirac.
Na de oorlog bouwde ze een nieuw leven op met een andere overlevende van de Holocaust, Salomon Davidovici (auteur van de Likoute Shlomo). Ze hebben vijf kinderen en een hele reeks kleinkinderen en achterklein kinderen.
Haar diepgeworteld geloof dat haar hielp de Dodenkampen te overleven, is in al die jaren niet afgenomen en is haar en haar familie blijven beschermen. Ze heeft talrijke lezingen over haar belevenissen gegeven.
En nu, zestig jaar na de Holocaust, heeft ze besloten een openhartig geschreven verslag van haar belevenissen uit te brengen zodat deze tragische periode in de geschiedenis van het jodendom nooit zal vergeten worden.
In 2004 werd haar als erkenning voor haar werk een hoge onderscheiding, het "Légion d'Honneur", toegekend door de Diensten van Franse président Chirac.
