Tijdens zijn ziekte ontwikkelde Peter een bijzondere vorm van levenskunst. deze levenskunst maakte dat hij, toen het erop aankwam, niet hoefde te vechten tegen de dood. Toen zijn leven geen leven meer was, werd sterven voor Peter 'doodeenvoudig'.
Het nog eens lopen van de weg van hem met ons en ons met hem, bood troost. Het teruggaan, herbeleven en schrijven was intensief én helend. Dat laatste vooral omdat Peters verhaal uitnodigt om niet te blijven hangen in het verleden, maar als een levenskunstenaar de toekomst te omarmen. De lessen, die Peter ons over de grens van zijn dood heen aanreikt, kunnen daarbij helpen.
Olympisch kampioen en leukemie-overlever, Maarten van der Weijden, schreef een voorwoord voor dit boek.
Johan Massier (1956) is de vader van Peter.
De verhalen die in dit boek gebundeld zijn, verschenen eerder op familieberichten.nl
In het dagelijks leven is Johan Massier werkzaam als coach en begeleidt hij mensen o.a. om te leren leven met verlies.