Wat je het vaakst ziet, is het moeilijkst te onthouden. En de details van degene die je al je hele leven kent, zijn het makkelijkst te vergeten. Kunnen we wel goed kijken? In de gedichten in Lichaam wordt een poging ondernomen om vast te leggen wat verloren dreigt te gaan. Wie kan de voeten van zijn vader beschrijven? Of zijn ellebogen? En heeft hij unieke tanden? Achter elk detail van het lichaam gaat een leven, een anekdote, een ervaring schuil. Waar het geheugen je in de steek laat, moet de taal uitkomst bieden.
