Lichaamskunst is het verhaal van de jonge kunstenares Lauren, die in een groot oud huis aan een desolate kust de zelfmoord van haar man Rey tracht te verwerken en daarbij geholpen wordt - of gehinderd - door de vreemde, leeftijdloze man die ze na haar terugkeer van de begrafenis in het huis aantreft. De man gaat op een verontrustende manier met taal om, en begrippen als toekomst en verleden zijn voor hem allesbehalve vanzelfsprekend. Niets is onmogelijk, lijkt de auteur te willen zeggen. Als je maar durft te geloven.
In een stijl die tegelijk glashelder en poëtisch is, vertelt Don DeLillo het curieuze en mysterieuze verhaal van Lauren, die haar diepe verdriet in haar lichaamskunst moet zien te sublimeren om er niet aan ten onder te gaan, en van een man die niet van deze wereld lijkt te zijn en is overgeleverd aan de schamele taal in de wildernis van de tijd.
DeLillo bewijst met de roman Lichaamskunst dat hij niet alleen de meester is van het panorama, maar ook de miniatuur tot in groots detail beheerst.