Een liefde van Françoise Sagan
Een onconventionele driehoeksverhouding die literair Parijs deed verstommen
oorspr. titel Un amour de Sagan
vertaling Hanneke Los
nur 633
Paperback, 14 x 21,5 cm
ca. 224 blz.
ca. 18,90
September 2008
In Een liefde van Françoise Sagan ontrafelt Annick Geille, voormalig hoofdredacteur van de Franse Playboy¸ haar liefdesrelatie met de schrijfster die sinds haar debuut Bonjour Tristesse in 1954 een vedette was. Het verhaal zou zo uit een roman van Sagan zelf afkomstig kunnen zijn. Geille vroeg haar om een kort verhaal voor haar tijdschrift, maar volgens Sagans secretaresse was dat heel erg duur. Toen Geille bij Sagan zelf op bezoek ging, nodigde Sagan haar uit in haar slaapkamer en goot haar vol met wodka. De aantrekkingskracht bleek wederzijds te zijn, maar eenvoudig werd de relatie niet. Sagan had nog een vriendin en een vriendje dat met iemand anders getrouwd was. Om de conventie had Sagan zich echter nog nooit zorgen gemaakt.
Een liefde van Françoise Sagan is een liefdevol portret van een eigenzinnig schrijfster die leefde als een filmster. Er hing altijd erotiek en de lucht van mentholsigaretten om haar heen, ze reed in snelle auto"s, gebruikte drugs en dronk als een tempelier. Annick Geille geeft een intiem beeld
van een leven dat even vrijmoedig als melancholiek was.
Een liefde van Françoise Sagan was een succès de scandale toen het boek in Frankrijk verscheen
"De prachtige bladzijden in Een liefde van Françoise Sagan ademen het parfum van een voorbije tijd." Le Figaro
"Van een hoog literair gehalte. In handen van een minder begenadigd schrijfster zou het verhaal vulgair en sensationeel zijn geworden." Paris Match
"Dit soort uitgebreide driehoeksrelaties geportretteerd door François Truffaut in zijn cultfilm Jules et Jimes maakt deel uit van de Franse culturele
mythologie, dus het is geenszins verbazingwekkend dat Geilles boek zo geslaagd is." Times
Annick Geille was eind jaren zeventig, toen ze de Franse Playboy leidde, een van de jongste hoofdredactrices van Frankrijk. Maar haar ware liefde gold altijd de literatuur. Tussen de verplichte foto"s van pinups publiceerde ze in het blad verhalen van de beste Franse schrijvers. Later richtte ze samen met fotograaf Robert Doisneau het tijdschrift Femme op. Ze schreef zeven romans, waaronder Portrait
d"un amour coupable, waarvoor ze de Prix du Premier Roman ontving, en Femme en voie de disparition.