'Mode gaat voorbij. De sporen van de schade die ze nalaat blijven bewaard.'
Of neem:
'Ik verkies de struikrovers boven de geregelde troepen.'
De hoogst opmerkelijke Belle van Zuylen (1740-1805) grossierde in zulke prikkelende uitspraken.
Vooral dankzij Zonder vaandel, de biografie die Pierre en Simone Dubois over haar publiceerden, hebben wij Nederlanders in Belle van Zuylen een tijdgenote herkend. Zij had immers 'geen talent voor ondergeschiktheid'? Wie zou daarom niet graag willen weten in hoeverre haar prikkelende uitspraken het resultaat zijn van een samenhangende filosofie? En hoe jammer is het dan dat haar werken en brieven voor de meeste van ons ontoegankelijk zijn omdat zij in het Frans schreef!
Daarom hebben Pierre en Simone Dubois uit de ruim 6000 bladzijden tellen OEuvres complètes van Belle van Zuylen een 'portret in citaten' samengesteld. Zij plaatsten dit portret tegen de achtergrond van door henzelf geschreven stukken over de levensfilosofie van Belle van Zuylen en over de geschiedenis van haar herontdekking. De herontdekking van een vrouw die wij meenemen naar de 21ste eeuw, al was het maar omdat zij op 17 maart 1799 schreef: ' eerlijke en verstandige mensen bij elkaar brengen, van wie de geest openstaat voor nieuwe inzichten, en zich omgeven met zulke mensen, is eigenlijk de beste dienst die je jezelf kunt bewijzen.'