Frédéric Bastet is archeoloog. Hij was als lector en hoogleraar aan de Rijksuniversiteit van Leiden verbonden en werd in 1976 conservator van de klassieke afdeling in het Rijksmuseum van Oudheden aldaar. Hij schreef fundamentele studies over de Derde Pompejaanse Stijl - antieke schilderkunst is zijn specialisme - en over de klassieke sculpturen in zijn museum. Daarnaast publiceerde hij populair-wetenschappelijke boeken, waarvan zijn 'Wandelingen door de antieke wereld' het bekendst zijn geworden. Naast proza heeft hij een aantal bundels gedichten op zijn naam staan. Met de biografische studie Mr. Carel Vosmaer (onlangs herdrukt onder de titel Met Carel Vosmaer op reis) zette hij destijds de eerste stappen op het pad van de literaire levensbeschrijving. Een pad dat ook toen al naar Louis Couperus bleek te leiden.
In 1980 verscheen Een zuil in de mist, waarin Frédéric Bastet een aantal essays over Louis Couperus bundelde. Twee dingen werden toen duidelijk: ten eerste dat de biograaf op grondige wijze bezig was met allerlei bijzonderheden uit het leven van Couperus, en ten tweede dat zijn nasporingen tot dan toe al veel onbekende gegevens hadden opgeleverd. Hoewel hij toen nog niet het plan had opgevat een uitvoerige biografie te schrijven, werd hem dit van vele zijden gesuggereerd.
Aan dit niet gemakkelijke werk is hij nadien toch begonnen. Hij stelde het zich tot een taak alle in aanmerking komende archieven op brieven na te pluizen en daarnaast alle feuilletons die Couperus aan dag-, week- en maandbladen bijdroeg zoveel mogelijk in chronologische volgorde te lezen om ze op die wijze met zijn leven in verband te kunnen brengen. De nieuwe Couperusbiografie is dus meer dan een nieuwe interpretatie van reeds bekende feiten: op grond van onbekend of weinig onderzocht materiaal - voor geen gering gedeelte uit het Letterkundig Museum afkomstig - rijst nu een min of meer compleet mens voor ons op. De beperking 'min of meer' geeft overigens aan dat er nog altijd lacunes zijn. Wat 'Orlando' betreft blijven er bij voorbeeld vraagtekens genoeg bestaan. Nieuwe vondsten zouden in de toekomst ongetwijfeld tot essentiële wijzigingen aanleiding kunnen geven. Het hypothetische karakter van een aantal facetten heeft Bastet overigens duidelijk aangegeven. Er zijn van Couperus nu eenmaal zeer weinig persoonlijke brieven bewaard gebleven of althans bekend geworden.
Couperus' werk staat in deze biografie centraal. Waar mogelijk laat Bastet de grote auteur zelf aan het woord. Feiten en gebeurtenissen zijn zo gerangschikt dat zij een achtergrond vormen waartegen Couperus' boeken helderder contouren krijgen dan tot nu toe het geval was. Bastet acht dit het enig juiste uitgangspunt voor een literaire biografie en wil hiermee tevens het genre verdedigen.
Voor Louis Couperus - Een biografie ontving Bastet in 1988 de G.H. 's-Gravesandeprijs.
In 1980 verscheen Een zuil in de mist, waarin Frédéric Bastet een aantal essays over Louis Couperus bundelde. Twee dingen werden toen duidelijk: ten eerste dat de biograaf op grondige wijze bezig was met allerlei bijzonderheden uit het leven van Couperus, en ten tweede dat zijn nasporingen tot dan toe al veel onbekende gegevens hadden opgeleverd. Hoewel hij toen nog niet het plan had opgevat een uitvoerige biografie te schrijven, werd hem dit van vele zijden gesuggereerd.
Aan dit niet gemakkelijke werk is hij nadien toch begonnen. Hij stelde het zich tot een taak alle in aanmerking komende archieven op brieven na te pluizen en daarnaast alle feuilletons die Couperus aan dag-, week- en maandbladen bijdroeg zoveel mogelijk in chronologische volgorde te lezen om ze op die wijze met zijn leven in verband te kunnen brengen. De nieuwe Couperusbiografie is dus meer dan een nieuwe interpretatie van reeds bekende feiten: op grond van onbekend of weinig onderzocht materiaal - voor geen gering gedeelte uit het Letterkundig Museum afkomstig - rijst nu een min of meer compleet mens voor ons op. De beperking 'min of meer' geeft overigens aan dat er nog altijd lacunes zijn. Wat 'Orlando' betreft blijven er bij voorbeeld vraagtekens genoeg bestaan. Nieuwe vondsten zouden in de toekomst ongetwijfeld tot essentiële wijzigingen aanleiding kunnen geven. Het hypothetische karakter van een aantal facetten heeft Bastet overigens duidelijk aangegeven. Er zijn van Couperus nu eenmaal zeer weinig persoonlijke brieven bewaard gebleven of althans bekend geworden.
Couperus' werk staat in deze biografie centraal. Waar mogelijk laat Bastet de grote auteur zelf aan het woord. Feiten en gebeurtenissen zijn zo gerangschikt dat zij een achtergrond vormen waartegen Couperus' boeken helderder contouren krijgen dan tot nu toe het geval was. Bastet acht dit het enig juiste uitgangspunt voor een literaire biografie en wil hiermee tevens het genre verdedigen.
Voor Louis Couperus - Een biografie ontving Bastet in 1988 de G.H. 's-Gravesandeprijs.
