In Lucht vertelt Eveline van de Putte het ontroerende verhaal over de laatste weken met haar moeder. In een kleine kamer van het verpleeghuis brengen moeder en dochter die samen door. Ze voeren korte gesprekken. De moeder wordt plotseling blind, de dochter blijft fijnzinnig observeren: de wandelaars in de binnentuin, de trouwe, jonge meeuw Dick, en de verwarde ouderen in het tehuis. Lucht is zowel een persoonlijke herinnering als een universeel verhaal over zorg, troost en veiligheid. Over vasthouden, loslaten, leven en sterven. En over de kleine dingen die in de laatste weken van een leven steeds belangrijker worden: liefde, lucht en een slok water.
